Ἀπ' τὰ βάθη τῆς ἀββύσου θὰ φωνάξω τὸ Ὄνομά σοῦ,
νὰ μ'ακούσουνε τὰ τείχη θύραθεν τοῦ παραδείσου
ἄς μ'ακούσουν καὶ οἱ ἀγγέλοι, ἀπὸ πάνω νὰ μὲ δοῦνε,
πῶς κυλιέμαι μέσ'το κλάμα, καὶ νὰ πάνε νὰ Του ποῦνε:
"Κύριε μας ἀγαθέ... ἕνα βουητό ἀπό κάτω...
ἔχει φτάσει στὰ αὐτιά μᾶς καὶ μᾶς κάνει ἄνω κάτω!
Δῶς τοῦ λίγο τοῦ ζητιάνου, ποῦ γιὰ ἔλεος σπαράζει,
τὶς ψυχές ποῦ ξεσηκώνει καὶ τὰ σύμπαντα ταράζει!"
"Ναὶ, τὸν βλέπω κάθε μέρα, πῶς με δάκρυα με ζητᾶ,
τὸν ἐαυτό του ταπεινώνει καὶ τὸ στήθος τοῦ χτυπᾶ...
θὰ'ρθω ἀπόψε νὰ τὸν βρῶ...καὶ τὴν πόρτα θὰ χτυπήσω,
καὶ αὐτός μόλις μου ανοίξει, μαζί του θα δειπνήσω."
Δ. Χατζής
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen